6/30/2008

Puideron

Vin os partidos, encantoume como xogaron e mereceron a victoria, pero tiveron que falar de política e resulta que non é so un xogo.




4 comentários:

emereci disse...

Concordo totalmente co que dis no teu artigo. De quitado algunha imaxe do cachondo de Iker Casillas, a min o fútbol paréceme un aburrimento e o discurso patriótico que o acompaña estos días estáseme facendo insoportable. E o peor de todo, para min, é que nin sequera é un discurso consciente...

Prosciutto Mourente disse...

Concordo também totalmente contigo. Resulta difícil sentir-se espanhol desse jeito e, sobretodo, que cho imponham a calçador. Hai, ou deveria haver, muitas maneiras de sentir-se espanhol... senom, pois mal andamos.

E também concordo, o melhor momento foi o dos vestuários ;)

Anónimo disse...

Eu também vim o partido, só o último. Aburrim-me igual que me aburo sempre que vejo partidos de futebol: tanto tem quem jogue, tanto tem quê competiçom seja. Para mim, sempre é igual de aburrido.
Além disso: nom podia alegrar-me, porque já sabia o que significava. Espanholismo puro e duro, negaçom das realiades nacionais, exageraçons, hiperbolismo e insulto contra quem "no se sienta normal, como todos, es decir, espaÑol".

An disse...

Pois nada, nada..nora boa para eles, que a min pouco ou ningún beneficio me dan :) Saúdos