Ciganos

Amnistía Internacional solicitoulle á Xunta que poña en marcha un plan autonómico contra o racismo que inclúa medidas específicas de carácter político, social, económico e educativo para tratar de paliar a situación de discriminación que afecta a comunidades como a xitana e aos inmigrantes.

Chego a entender que o tema da droga o poñan por diante para rexeitar a veciños ciganos (ou xitanos, que non sei cal sería a palabra correcta), pero se esas manifestacións se levasen a cabo contra todo payo que soubesen traficante, entenderíao mellor. Con todo, os conflictos creados polo realoxo dos chabolistas de Penamoa e do Vao, a ver se valen para que os Servizos Sociais sigan traballando máis e mellor no tema da integración.

Polo demais, so penso que deberiamos vivir coma a xente e ser algo menos racistas, que algo diso creo que si que hai detrás de tanta manifestación (algo diso e un pouco máis de inquedanzas políticas)

Máis:
Quen tira a primeira pedra?
Aquí non
Callejeros: Penamoa

Enjuto Mojamuto

Despois de ver a Enjuto Mojamuto instalando Ubuntu, lembrei o meme pendente (outro) que tiña, convidada da man da Pirámide. Vai o meme e o meu video preferido de Enjuto:

Enjuto Mojamuto-El peor día de mi vida


Voz en off> Cantas horas ao día de media pasas conectad@ a Internet?
Enjut@> Entre catro e seis horas e despois de ver en The Inquirer que se se pasan máis de 30 horas á semana navegando por Internet es un ciberadicto e precisas tratamento, rematei pensando o obvio: Enjuto somos todos.
Voz en off> Cantas contas de correo tes?
Enjut@> Tres.
Voz en off> De cantas redes sociais es?
Enjut@> Flickr, Last.fm, twitter, chuza! (se se considera rede social, que eu si) e xa non contamos o facebook que me rematei aburrindo do conto. O youtube tamén vale? Blogomillo? (non, que está morto)
Voz en off> Que che gusta máis para expresarte: o blogue, a wiki, flickr ou twiter?
Enjut@> O blogue e non me preguntes por que.
Voz en off>Cantos blogueir@s coñeces persoalmente?
Enjut@> Moitos/as...non quedamos que son coma os cus e que cada persoa ten un? E sigue sendo certo que uns son máis bonitos e apetecibles ca outros.
Voz en off> Cant@s blogueir@s les habitualmente?
Enjut@>Pois non teño intención de poñerme a contalos, pero tamén moitos/as.

e quen queira facelo que o faga!

Máis libros, máis libres

Máis libros, máis libres é a frase escollida pola Consellería de Cultura para a campaña de promoción do libro e da lectura. Totalmente de acordo, máis libros e máis libres, por iso me gusta o traballo de A Regueifa, de Estaleiro Editora e de todo aquilo que veña utilizando as licenzas Creative Commons. E isto estase a facer aquí, en galego, porque os libros viven nas linguas dos que os escriben e dos que os len e tanto dá que os leas en papel coma en formato dixital, o que importa é que estás saboreando as palabras que ese autor che está regalando. Ademais, este ano foi proclamado pola Asamblea Xeral das Nacións Unidas o Ano Internacional dos Idiomas, e este foi o discurso de Koichiro Matsuura, Director Xeral da UNESCO:

No 2008, este acontecemento brinda unha nova oportunidade aos responsables políticos, aos axentes económicos e aos protagonistas da sociedade civil para que rindan tributo, cada un no seu ámbito, a ese instrumento singular da cultura, a educación, a participación, a comunicación e o esparcemento: o libro.
Pola súa contribución á creación e preservación da urdimbre educativa, cultural e económica das nosas sociedades, o libro desempeña nelas funcións múltiples e fundamentais.

Obra do inxenio humano protexida polo dereito de autor, que alimenta o patrimonio inmaterial da humanidade, o libro é ao mesmo tempo unha mercadoría, e esa dualidade púxose de relevo e analizouse en diversas ocasións. Daí que o libro sexa o eixo de toda unha cadea de actividades e profesións xeradoras de ingresos e un compoñente importante do desenvolvemento económico.

O feito de que a Asamblea Xeral das Nacións Unidas proclamase o 2008 Ano Internacional dos Idiomas invítanos a examinar outra dimensión do libro, complementaria ás anteriores: o aspecto lingüístico da edición.

En efecto, o libro é un medio de expresión que vive na lingua e grazas a ela. Cada libro escríbese, prodúcese, intercámbiase, utilízase e estímase dentro dun marco lingüístico determinado. Ao escoller a súa lingua de escritura, o autor selecciona tamén aos seus lectores, que han de ser capaces de comprendelo. A traducción permite tender pontes lingüísticas que aportarán libros e lectores novos.

Cando un idioma carece de acceso ao mundo editorial, atópase excluído (ao mesmo tempo que os seus falantes) de gran parte da vida intelectual e a actividade económica da sociedade. Isto explica a importancia que ten o desenvolvemento do plurilingüísmo por conducto da traducción.

No momento no que a proclamación do Ano Internacional dos Idiomas trae a primeiro plano da actualidade internacional a cuestión das linguas e o plurilingüismo, é máis preciso ca nunca reflexionar sobre o porvir do libro en tanto que vehículo de expresión e de recoñecemento lingüístico.

Nese contexto, é urxente que se dote ás linguas dun acceso máis amplo á edición, coa fin de fomentar o intercambio de libros e de contidos editoriais e, por tanto, a "libre circulación das ideas por medio da palabra e da imaxe" que proclama a Constitución da UNESCO.

Neste décimoterceiro Día Mundial do Libro e do Dereito de Autor, convido solemnemente a todos os Estados Membros, aos asociados e amigos da UNESCO a que nos acompañen na reflexión e na acción, a fin de que a función do libro e a lectura obteñan pleno recoñecemento, para beneficio dun mundo capaz de reivindicar, na teoría como na práctica, un plurilingüismo auténtico.


Koichiro Matsuura

Visto en Papel en blanco

De podcasts

Pois si, tamén hai podcast de Proxecto Identidade e vai ser que son capaz de soportar a miña propia voz, vós non sei.

Está claro que sempre se pode facer mellor, pero todo é poñerse. E isto, sigue en pé.

Meme dos regalos

Convidada por Mario e pola rapaza do arco a este meme, estiven pensando cales foran os peores regalos que me fixeron. O conto é que malos, malos non houbo, pero si uns pouquiños que non cheguei a usar nunca porque non cadran moito comigo e aquí están:

1. Un xersei rosa cantoso desa lá que pica, de cuello super-alto.

2. Un bolso de man de Tous que cadra máis con outra persoa calquera que comigo.

3. Outro bolso de cor rosa pau, moi chusco o bolso se non fose pola cor.

Agora que me decato, os tres regalos foron feitos pola mesma persoa e os tres son rosa. O problema é que esa persoa dame que ten un concepto de min totalmente errado e que, anque me gusta moito o rosa, non acertou nas tonalidades.

Agora ando pensando como facer frente a outra argallada que comezou cunha fotografía de oko feita por Caufield, pasou a fer, converteuse en meme cun comentario de Modesto e que ghanito acaba de seguir.

Síntome coma a tipa de atrás

The Raveonettes-You want the candy


e quero ser a que canta

Letra

Un berro intencionado

The Beatles-Help!


Reeditando: a vida é unha merda.

Aprender de Islandia

Vexo en Chuza! unha nova falando de Islandia, do que podemos aprender.

Islandia ten, segundo a Wikipedia, 313.376 habitantes e non sei cantas vogais. Galiza ten 2.772.533 e 7 vogais. O que acontece é que en Islandia é que 1 de cada 10 islandeses publicará un libro ao longo da súa vida.

Ao meu ver, temos que aprender diso: temos máis lectores potenciais e máis facilidades á hora de espallar contidos na nosa lingua.

Icelandic Literature

Proxecto Identidade nos medios

Proxecto Identidade en Vieiros e hoxe, na Radio Galega en O Tren do Serán a iso das 18:45.

Á beira do Douro

Porto