Pirateando libros

Non me resisto, son incapaz, pareceume tan xenial, tan distinto, tan moitas cousas, que con razón mereceu un premio. E isto, descúlpenme por incomprensible, fíxome rir un anaco. Descúlpeme Valentina por piratearlle un anaco do seu Debaixo de Dziga Vertov hai unha buxaina:


(EVIDENTEMENTE, cando chame á porta, fareino pasar e sentareino
na mesiña
ó fondo,
sen posibilidade de fuga ou contrapunto)
Vid. Fig.1 para os detalles da miña rumiada aproximación en pun-
tos discontinuos e demais estratexias circunvalatorias de imperio
romano.
O éxito radica en comeza-lo discurso cun suxeito gramaticalmente
pesado,
por ex.: os octanos da gasolina.
Sexa como for, volatilizar ipso facto en metereoloxía.
Os ollos en ventolina
crestas de escuma na voz
e de seguido, xa, embestida.

Meu querido Fernán Vello punto coma.

Claro que a velocidade do discurso pode ir aumentando en quilóme-
tros/hora,
así de frouxiño a temporal duro, moi duro
e polo tanto, nestre intre, as pálpebras centrifugarán caldeiros cheíños
de ondas de altura excepcional, vomitando salpicaduras.

Remanso e embestida

Meu querido Fernán Vello punto coma o premio de poesía espiral maior ten que ser para os efectos do vento en alta mar; escala Beaufort.

Despois disto, tan só ser cantil
deixarse bater,
porque un mar con rizos coma as escamas dun peixe pero sen escuma.
a devastación total da beleza.