Culebras

Cando era nena, nos veráns claros e calorosos de camposas e flores, lembro ter visto unha culebra grande, amarela, con manchas negras no lombo. Tan preto, tan paralizada, tan sen saber que facer.

Hai pouco vin outra...



Culebras

C´est moi

Anda o nivel dos microrrelatos bastante alto e menos mal que atopei a postal, non vaia ser que a única vista que teña de Venecia sexa esta.



Ao igual que outros compañeiros, tamén vou deixando a miña aportación: C´est moi.

C´omon babe

Se non che regalaron nada neste día, aquí hai un agasallo para ti da man de ictioscopio: música copyleft para non deixar que o corazón deixe de latexar.

(este é para zerovacas, que llo roubaron)

O amor tiña que ser libre, coma a música.

Natureza Artificial

Sempre é unha alegría recibir novas de proxectos que van adiante, neste caso trátase da exposición Natureza artificial levada a cabo por Serxio e Gustavo Sequeiro: unha proposta conxunta de pintura e música contemporanea cunha mirada á natureza creando paixases plásticos e sonoros que, na súa estrea o próximo sábado 16 de febreiro a iso das 21:00 horas na Casa das Palmeiras de Neda, parece que vai ir acompañada dun pinchiño.

Pode ser unha boa ocasión para voltar a ver caras coñecidas e de paso coñecer o traballo de novos creadores, que sempre é unha bocanada de aire fresco.

En Galicia non se le?

Pois semella que se le, pero pouco en comparanza co resto do estado español, os penúltimos en índice de lectura e iso dá que pensar.

Para quen queira ir mudando o feito e non se lle ocurra que libro pode ler, teño unha recomenda: este libro e de agasallo o poema de Louis Aragon cantado por Leo Ferré:



chuza!: Galiza ocupa o penúltimo lugar en índice de lecturas das autonomías

Quero ir a Venecia!!

Este ano novo recibín unha postal de Venecia da miña mellor amiga que me contaba o marabillosa que era a cidade e que tivera a sorte de vela nevada...desexei estar alí, porque en moi poucas palabras resumiu a esencia da cidade. Agora ando buscando a postal e non a dou atopado (se estás lendo isto non te enfades, é que son un pouco desordeada).

Se o ano pasado en marzo maria máis Harvey fixeran o meme musical máis quente e en abril o fodemillo asulagou a semana menos santa xamais vista, este ano Vieiros adiántase e van facer neste febreiro unha Coresma ardente co seu concurso Ferve a rede: 550 sensuais caracteres poden levarte a Venecia ou, se hai sorte e non erotismo, unha fin de semana en O Sexo, na Golada.



Eu penso participar, quero ir a Venecia.

Mmmmmúsicas así comezou
Fodemillo

E os afortunados son...

Pois aquí está a resposta, coa música de Annie Hall de fondo:



Noraboa e xa me diredes a onde vos mando os agasallos.

Blogueira con moito lecer busca...

...isto é o que busca.

Sorteo Beliscos do porco-Apocalipse pequena II

E estes son os participantes no sorteo por parte de Beliscos Pequenos:

Oko
A Madriña Asociados Ltd.
ifrit
a rapaza do arco(2 boletos)
xabre
X
AK(2 boletos)
Calidonia
Paideleo(5 boletos)
opaco
Anxo D. (2 boletos)
Torre de babel
O´Fartura
Doutora Seymour (2 boletos)
An(2 boletos)
Homes de pedra(2 boletos)
dorfun
Manuel Rivas
moucho branco
Prosciutto Mourente(2 boletos)
Rosa
Jan
Joao Veiga


Nesta semana farase o sorteo dos regalos, a lembrar: 2 cd´s de Alddao, un CD con música baixo licenza Creative Commons pinchada na festa, da man do podcast common´s baby e un exemplar de Proxecto Identidade.

Sorte e coidado coas entroidadas!

Máscaras

Neste entroido non sei se nos camuflamos debaixo das máscaras ou son as caretas as que caen e nos mostramos tal e como somos. Preferiría, hoxe e agora, que realmente fose o último, que a conversa que hoxe tiven fose a verdade e, así, poder respirar tranquila despois de moito tempo.

Dixéronme xa dúas persoas que non, que non me fixese ilusións. Pero eu quero crelo. Facer o imposible para que sexa así. O que me pregunto é, se eu non quero aceptar a realidade que estas dúas persoas me queren ensinar, como el vai aceptar o que eu lle amoso? E derrúmbome e négome a aceptalo e sigo tentando reflotar o que outros xa consideran un caso perdido.

Pode que me engañe e que todo sexa como estas datas: unha farsa que dura xusto o que ten que durar. E non quero porque o quero máis que á miña vida.

-Ai, Dios mío.
-Eso digo eu, a ver onde está o meu. Creo que ten unha nube grande diante e non me ve.