Areias sonoras para o Palheiro

E continuamos co quecemento global, despois do meme de mmmmúsicas e das entrevistas a algúns compoñentes do fodemillo so nos quedaba chegar ás ondas. Que mellor maneira que facelo da man de ictioscopio coas súas areias sonoras (anque Modesto tamén fixo a súa aportación).

O texto adaptado por ictios ía e vai destinado ás Crónicas do Palheiro que me ofreceron colaborar no seu blogue colectivo a cambio das súas declaracións. E xa postos a colaborar, dixen, por que non inmiscuír a máis xente? E pensei en ictios, que anque non fai memes, si fai podcasts dignos de escoitar.

Eu de vos deixaría que as areias sonoras se me metesen polas orellas.

Podédelas escoitar aquí e aquí. A min encantoume.

Sak, eres o seguinte :)

Fiascos varios

Debo anunciar, xa sen agardar á medianoite e impactada coa tremenda participación no I Premio Blogomorgue de Novela, que o premio que estaba aínda sen confirmar vai resultar deserto, tan deserto como todos estes .

Non sei que foi o que fallou, ao mellor non era o formato blogue o adecuado, ao mellor resulta que cada un de nos xa ten un espacio de creación e expresión propio nos blogues, podcast etc e non precisa amosalo noutro lugar, ao mellor resulta máis apetecible e rentable escribir para gañar cartos, ao mellor non había ganas ou o máis seguro é que non fose moi boa idea.

Tanto ten. Para o ano se andamos por aquí, voltarase a convocar, e igual non teremos o alcume de blogomorgue encima e si haberá participación. Ou non.

De tódolos xeitos parabéns ao gañador do concurso de "interpretando nun mundo de paxaradas" convocado por an.

Soños, ríos e poesía

Nin recollemento nin nada, a semana santa non está feita para min.

Teño que dicir ao meu favor que o xoves vía vir o meu vía crucis particular e o doutros achegados debido a certos acontecementos que han de influír nas nosas vidas (agardo que para ben) e que podían traer consigo estigmas nas nosas almas, pero pecadores somos e o venres xa estabamos todos repostos dos demos e dos medos e nun chiscar de dedos a vida retornou ao seu feliz cauce.



E a carón do cauce dun río fun o venres a atopar a miña paz interior despois de redimirme co meu primeiro soño en moito tempo.



E vistas as trazas que estaba tomando a semaniña non quedaba outra que ir o sábado ao convite que se nos facía dende casatlántica da man das ramboias periféricas. Ás seis da tarde estabamos en Corme e asistimos na lonxa do percebe, con báscula e chimpín incluído, á Performance literaria e musical coa que nos agasallaban Paco Souto, Suso Bahamonde, Estevo e Davide Creus, María Lado e Lucía Aldao e o artista convidado: un rapaz alemán que co seu ding dong e o danke anke nos fixo participar nas rimas teutonas. Colaborando no evento estaba por aí un dos percebeiros máis queridos polo blogomillo, Suso Lista, e a xente inquieta e chea de ideas de alg-a.

Teño que dicir, entre avergoñada e sorprendida por darme conta do feito a estas alturas, que era o primeiro recital ao que asistía e gustoume. Foron un golpe nos oídos as voces (des)acompasadas de maria e lucia, embelesáronme as verbas de Suso Bahamonde coa sonoridade da guitarra de seu irmán de fondo, impresiona a forza que bota lu pola boca e o grande que se fai maria cando ensina o que leva dentro, foi moi grata a experiencia alemá con ese outro poeta de nome que non lembro e que maria xa se encargará de decirnos, gustoume Paco Souto con ese cambio de temática e estilo máis tradicional e encantoume o que fixeron os semiespidos irmáns Creus pegándonos versos nos corpos mentres as palabras se nos metían a través dos poros: un ollo dis para un ollo dis-tanto.



Foi tamén especialmente bonito e pouco participativo a última improvisación de maria con "Lonja", unha subasta que estiven a piques de interromper para quedar co poema nesa puxa de versos e subastar algo coma:

e é meu, como eu sempre quixen que ti foses
e ti foxes cara min coa túa boca
de caramelo e sal. e sal de min.
sen querer sal coa túa boca de mar,
de min, de nós.
a túa boca de flor
da que caen pétalos coma se fosen pérolas,
pérolas de amor,
pérolas de sol.
a túa boca de flor
que me regalas na pel,
que é túa, que é miña
e que eu che dou
sen saber que máis dicir
sen saber que máis falar
sen saber que máis falar
sonan badaladas con son de mar,
de norte e de sorte.
sorte a miña por terte,
sempre a sorte que eu digo:
e é meu, como eu sempre quixen que ti foses.

Pero a "Lonja" non se interrumpiu porque daba xenio oír a maria. Estivo xenial.

E hoxe, domingo de resurección...as chagas están pechadas, a catarse realizada e sigo querendo que me lamban feridas (esto xa é rollo cristianocatólico así dando pena para non desentonar coa semana de paixón, que se non mas lamben, xa as lamberei eu)

Semana de paixón

E tal como comezamos a semana, comezaremos a santificala.



Son as polémicas fotos de J.A.M. Montoya, nado en Badajoz no ano 53.



Nestes dous sitios (para ler e para ver) conta que "Si me preguntas en general por mi trayectoria fotográfica he de decir que sólo pretendo expresar lo que pienso y lo que siento a través de la fotografía, si me preguntas por Sanctorum contestaría lo mismo, ha sido mi forma de criticar unos acontecimientos concretos que tienen que ver con ciertas actitudes de un sector muy específico del estamento eclesiástico".



Tivo outra obra polémica, In Breeding 1995-1998. A min gústame, é arte, é expresión e cousas peores se teñen visto.



E esta sería unha boa ocasión para falar do que me gusta Badajoz, do que me une con esa terra, de flaxelarme sabendo que esa relación vai mudar...pero non o vou facer porque as procesións van por dentro, anque estas anotacións estanme servindo un pouco de desafogo.

Á volta lamberémonos as feridas do cilicio e das mortificacións internas.

Fodemillo(3): as crónicas do palheiro e quentidades industriais

E última entrega vai hoxe da man dos creadores das Crónicas do Palheiro e colector lixo (colixo) responsable de quentidades industriais:

Por qué adicas o teu tempo a facer isto?

Opalheiro1: Pois sempre tés que topar algo no que botar o tempo, e a verdade é que o blog nom consume tanto tempo.

Opalheiro2: Tem razão 1, não gastamos muito tempo no blog, e o bom dum blogue colectivo.

colixo: Por xogo.

Por qué imaxes e non texto?

Opalheiro 1 e 2: Nós metemos texto! Pero as imaxenes son mui importantes no noso blog.

colixo: Deixa máis liberdade á imaxinación.

De onde sacas as fotos?

Opalheiro2: Fedelhar pola internete adiante, e mais duma vez modificar nós alguma para que quede melhor. Para ilustrar um post no palheiro sempre metemos en google "photo erotica" e a surfear um pouco. Também contamos coa indicação dos colaboradores

colixo: De webs especalizadas en fotografía erótica.

Fas estas cousas de verdade?

Opalheiro1: Que se fodemos? Unhas mais que outras!

Opalheiro2: Se o blog não tem mais entradas é pela falta esporádica de sexo dos seus habituais. Temos o compromiso de não escrever se não fodemos.

colixo: Traballar, postear e foder? Claro!

A típica cuestión, como surxiu a idea e a temática do blogue e como foi a xestación?

Opalheiro1: Pois os creadores do Palheiro non tíñamos blogue de seu, pero somos uns miróns do blogomillo, e un dia que estávamos a falar de temas varios coido que foi este daquí quen relacionou o noso voyeurismo con algún matiz sexual...

Opalheiro2: E o LK fizo o resto. Estivemos um mês a pensar em fazer o blogue, e uma manhã em arroutada registrei o nome (ideia da minha companheira) e mandei-lhe um correio. A verdade é que não foi uma cousa mui pensada.

colixo: Nunha mañá de resaca en boa compaña.



Lore di en madialeva "Igual eu tamén teño algo que decir". Sobre o sexo está todo dito ou aínda queda moito que contar?

Opalheiro1: Para nada. Levamos fondendo dende antes de baixar das arvores e ainda hai xente que fai libros e blogs sobre sexo. Se todos repetiran o mesmo non teriamos mercado.

colixo: O sexo, como os clásicos, sempre ofrece novas interpretacións.

Outra frase, desta vez aparecida en laranxa, "O problema basco non é o terrorismo, se non o sexo" e a lei de Berto "A medida que unha discusión online en galego sobre calquera tema avanza, a probabilidade de que se mencione o reintegracionismo/isolacionismo achégase a 1", dame pé a preguntar se en Galiza temos o mesmo problema.

Opalheiro1: O sexo non soluciona todo, pero axuda. Unha sociedade "mais satisfeita" no eido sexual seguro que toma as couas con menos dramatismo. E no Palheiro nom admitimos leas, nen políticas nen ortográficas

Opalheiro2: Nós decidimos a normativa da página (dos menus e dos comunicados "oficiais) botando uma moeda... imaginade.

colixo: Onde está o problema de termos mais sexo que terrorismo?

A sociedade galega é pechada de mente en canto á sexualidade se refire ou todo o contrario?

Opalheiro1: A sociedade galega é mais pechada de mente do que un poderia pensar. Algunha noite podes topar na cama con algún que ten ideas ou prexuizos sexuais que meten medo.

Opalheiro2: A minha experiência não é tam crítica como a minha companheira. Não sei se é cousa da nossa sociedade, pero os galegos adoitam estar mais "esfameados" e se nas conversas não adoitam sair temas sexuais depois na cama amanham essas faltas.

colixo: A sociedade galega ábrese mais de mente que de pernas.



Cando se fala moito dunha cousa é porque se carece dela. En relación ao sexo, no voso caso é igual?

Opalheiro1: Nós temos a firme promesa de non escribir no Palheiro se esa semana não fodemos. Nada de historias vellas, Todo actualidad! Outra cousa son os nosos colaboradores

colixo: A linguaxe do sexo é a única que se pode falar coa boca chea.

Teriades reparo en amosar a vosa identidade real ou é preferible ser unha incógnita como coyoacan de vsqn?

Opalheiro1 e 2: Nin de coña!

colixo: Para que? Axuda nalgo saber nome e apelidos en temas de sexo?

Unha personaxe galega que levariades a cama ou coa que fantaseedes?

Opalheiro1: Xa sei que é un tópico... pero Manolo Rivas.

Opalheiro2: Eu não quero lios com famosas, que depois so dam problemas

Opalheiro1: Ei! Pero ti e mais eu temos um acordo...

Opalheiro2: Sim, bom. Não sei como se chama, pero a rapariga que da os esportos na TVG pela manhã. Se entra a tiro algum dia "A palheira" e mais eu queremos um trio. Pero essa não é famosa!

colixo: Moitas. Desde Teté Delgado a Toñito de Poi. E dos non famosos a lista ainda é máis longa.

O fodemillo integrado no blogomillo. Hai algún blogueiro que vos encha o ollo ou polo cal tedes curiosidade sexualmente falando?

Opalheiro1: Non é peloteo, pero eu sigo Beliscos Pequenos! Pero nada sexual, non se enfade!.

Opalheiro2: Eu não estou tam metido no blogomilho como ter preferências :D

colixo: Pero os blogueiros teñen sexo?

Predominan as mulleres dentro desta temática, a que pensades que é debido?

Opalheiro1: Non hai unha viñeta na que sae un home gordo e con barba chateando como se fose unha mulher loira e escultural? ;)

Opalheiro2: A verdade é que todas as colaboraçoes no Palheiros forom de mulheres. Não sei a razão, mais está bem!

colixo: Hai máis onanismo entre os homes e exhibicionismo entre as mulleres?



E falando de homes, as minhas mulleres ten imaxes case pornográficas en comparanza co resto dos blogues. Vense aí as diferencias entre o que poida excitar a un home e a unha muller?

Opalheiro1: O "case" sobra, que a última que mirei sain conas e carallos en versión macro! Eu podo sentirme escitada por unha imaxen esplícita, pero moitas veces as imaxenes que crea a mente lendo os textos doutros blogs son mais efectivas.

Opalheiro2: Eu nunca precisei de imagenes esplícitas para os meus posts, incluso "difuminei" algunha... Que o nosso é um blogue com estilo! A verdade é que os homens psomos mais visuais e queiras ou não a pornografia, se está justificada, não tem porque devaluar o blog.

colixo: Non creo que a diferencia de estilo teña a ver co xénero.

E por último, todo o que contades no blogue é verdade ou hai moita fantasía posta nas vosas verbas?

Opalheiro1: Agás cuando falemos de fantasias (e así se indique) todo o que poñamos no Palheiro é pura verdade!! (literalizada).

Opalheiro2: Amem. (Bom, também há sitio para fantasias e histórias inventadas no palheiro).

colixo: Non traballo en fábrica ningunha.

Sen máis moitas gracias e se tedes algo máis que engadir, xa podedes comezar.

Opalheiro2: Pois aproveitar para fazer publicidade de autos Lobell... digo do nosso blogue e lembrar que cualquera que queira entrar nisto do fodemilho (anónimamente se calhar) pode emprega-lo :D


Pois ata aquí chegamos e hoxe os agradecementos a Snob Megalove e a Gustavo Harvey, e por suposto a tódolos integrantes do fodemillo. Moitas gracias.

Fodemillo(2): Lore e gaudeatrix

Continuamos descubrindo aos que están detrás do fodemillo e hoxe acompáñannos Lore de madialeva e gaudeatrix. Aí vamos:

¿Por qué adicas o teu tempo a facer isto?

Lorena: Por pasar algún tempo de lecer, simplemente as veces atoupo cousas que me chaman a atención na internet e apetecíame poñelas en algún lado. A parte erótica... bueno, outro pasatempo, as veces acontecenme cousas que poden dar certo xogo erótico e supoño que gostarán a alguén.

Gaudeatrix: É um jogo que comezou como uma aposta ou mais bem um desafio por parte de um amigo que de facto está a colaborar como crítico literário forzoso e sugeridor de conteúdos. Queria comprobar se era capaz de sugestionar aos meus interlocutores na escrita como o fago na realidade, uma espécie de coqueteo sem regras que se basea na imaginação do outro mais que no que se explicita.

¿Por qué imaxes e non texto?

L: Creo que fixen alguna entrada sin imaxenes, non recordo, pero gostame poñelas. De feito o blog na sua maior parte son imaxes que chamaron ou chaman a miña atención, sen elas... non serviría o caderno. Podese describir unha cousa determinada, pero se falo dun producto de consumo cun deseño que me gusta o mellor e poñe-la imaxe.

G: No meu caso são os textos os que sugirem mais que as imagens, que atopo ao chou e dificultosamente -não sempre acho a imagem que procuro.

¿De onde sacas as fotos?

L: Normalmente da rede, as veces vexo algo na prensa escrita e despois o busco na rede, pode que en algún momento puntual, se algo me gostase moito, pediría que mo escaneasen.

G: Exactamente o mesmo que di usuaria: Das webs que apuntan ao link. Horas navegando. Só hai que seguir os links.

¿Fas estas cousas de verdade?

L: Todo o que digo no meu caderno e certo, se algo non me convén non o conto e fora. Se digo que me gusta tal ou cal cousa e verdade, se digo que tuven una relación ou teño sexual de tal ou cal maneira e certo. O único que podo tentar facer se cadra e darlle unha redacción agradable (eu penso que e agradable).

G: Sim, e com muito prazer! XD

¿A típica cuestión, como surxiu a idea e a temática do blogue e como foi a xestación?

L: Se lees a resposta a primeira das preguntas sería a misma. A xestación foi un día que abrín unha paxina e vin que podía facer un caderno en blogaliza, pareceume que era boa idea facelo en galego nun sitio galego, nada que ver coa politica, simplemente cariño polo noso se queres.

G: Por uma aposta/desafio com um amigo que há tempo insiste em que escreva. Sou incapaz de me resistir a um reto. Assim que probei, o tempo dirá se fiz bem.

Los Planetas-Alegrías del Incendio


¿Sobre o sexo está todo dito ou aínda queda moito que contar?

L: Posiblemente esté todo ou casi todo dito, ata hai enciclopedias que tratan de sexo, so que hai distintas formas de decilo, contalo, velo ou experimentalo.

G: Evidentemente ainda há muito que contar, em todos os aspectos: físico, práctico, emocional, lúdico, etc. E em galego quase não há nada, falta muito para a normalização! XD

Outra frase, desta vez aparecida en laranxa, "O problema basco non é o terrorismo, se non o sexo" e a lei de Berto "A medida que unha discusión online en galego sobre calquera tema avanza, a probabilidade de que se mencione o reintegracionismo/isolacionismo achégase a 1", dame pé a preguntar se en Galiza temos o mesmo problema.

L: En Galiza ese problema teñeno algúns, so algúns, non mais que coma en todo-los lados, cando o demo non ten que facer co rabo espanta moscas, e cando unha persona non pensa de forma lúdica, alegre, divertida, pensa de forma política, o malo e que non pensa para el, pensa o que lle dictan outros e así failles o caldo gordo. Os que pensan viven de cine e os manexados comense a cachola con parvadas que a naide importan. Son minoria pero molestan dabondo, pintan paredes e obstaculizan as ruas cas suas algaradas. Danme pena.

G: Na foda não há nem normas nem normativas, mesmo não há idiomas. Da verbalização retem-se mais a intenção que a expressão formal. Só faltava!



¿A sociedade galega é pechada de mente en canto á sexualidade se refire ou todo o contrario?

L: Pechada a cal e canto e con poucas posibilidades de que se abra.

G: A sociedade galega é bastante aberta em temas de sexualidade, tanto verbalmente como na práctica. Mesmo relativamente tolerante fronte a comportamentos sexuais que o catolicismo considera pecados ou aberrações. No fundo os galegos somos uns hedonistas.

¿Cando se fala moito dunha cousa é porque se carece dela. En relación ao sexo, no voso caso é igual?

L: No meu caderno creo que minoritario o que falo de sexo, non estou mui segura pero creo que e así. Estou ben servida en canto a sexo.

G: Sim e não. Possívelmente fale ou escreva mais sobre sexo quando estou a passar uma fase de abstinência, ou simplesmentes sou mais consciente da carência nesses dias. Mas isto não se reflicte no blog, por quanto tenho uma série de histórias em reserva para quando o tempo ou a inspiração falham.


¿Teriades reparo en amosar a vosa identidade real ou é preferible ser unha incógnita como coyoacan de vsqn?

L: Non vou a amosar a miña identidade a ninguén, non pretendo nada o escribir o blog así que non o vexo necesario, as miñas amizades e familia saben da existencia do caderno. Se alguen quere pagar unha morea de cartos por coñecerme pois nada, que diga cantos e o mellor fago unha presentación publica de miña persoa. Góstame provocar un pouco no blogue e penso que o non mostrar a miña identidade pode darlle unha pizca de morbo, non é máis ca iso.

G: Várias pessoas sabem quem sou. Mas não gostaria de que se divulgasse a minha identidade por quanto não quero que interfira na lectura do blog nem na minha vida cotiá.

¿Unha personaxe galega que levariades a cama ou coa que fantaseedes?

L: As personaxes relevantes galegas son bastante cutres, non teño interese intelectual por ninguna, si podría gostarme ter un rollo con Marta Sanchez, por exemplo, pero amordazada.

G: Há muitas pessoas coas que fantaseo e/ou levaria à cama, mas nenhuma é uma personagem. Os seus nomens não vos diriam nada.

¿O fodemillo integrado no blogomillo. Hai algún blogueiro que vos encha o ollo ou polo cal tedes curiosidade sexualmente falando?

L: Sexualmente falando... por ningún. Gostame o que escriben ou contan algunhes, pero nada mais. Penso que no blogomillo hai demasiada politica e casi nula sensualidade, non he o sitio mais axeitado para ter ensoñacións eróticas.

G: Sinceramente sou incapaz de imaginar aos blogueiros como entes carnais (agás de os conhecer em pessoa). Não me posso sentir atraida nem emocional nem sexualmente por reflexos virtuais. Mesmo nas escasas ocasões em que practiquei tele-sexo tratava-se mais bem de evocar lembranças de vivências próprias mais que de partilhar uma relação com outra pessoa a través da rede.

¿Predominan as mulleres dentro desta temática, a que pensades que é debido?

L: E coma na realidade, os homes van a tasca e viño a viño tratan de salvar o país falando de política. Creo que no blogomillo sobra tanta política, da a sensación de que todos os "loitadores" de Galicia teñén internet e o resto de cidadans non.

G: Será que as mulheres trabalhamos mais os nossos estímulos, os homens vão mais à conclusão final? (Que reflexão machista; não sei...)



¿E falando de homes, as minhas mulleres ten imaxes case pornográficas en comparanza co resto dos blogues. Vense aí as diferencias entre o que poida excitar a un home e a unha muller?

L: Claro que se ve, pero eso vese en toda a blogosfera.

G: Diria que os autores de fodeblogues buscamos a provocação, cada quem com médios diferentes. Fotos explícitas, palavras soezes, imagens sensuais, também cada um de nos reagimos de jeito distinto, e não sempre tem a ver com o nosso género.

¿E por último, todo o que contades no blogue é verdade ou hai moita fantasía posta nas vosas verbas?

L: As verbas como xa dixen poden servirme para contar de xeito agradable o que penso, o que me acontece ou o que vexo, pero todo o que escribo e certo 100%.

G: Os relatos narram factos reais, simplesmentes mudo alguma circunstância susceptible de desvelar a identidade dos protagonistas. Tiveram lugar em localizações espaço-temporais muito variadas, mas tenho uma memória de elefante, especialmente para as emoções e sensações que as pessoas me fizeram sentir em certos intres...

Sen máis moitas gracias e se tedes algo máis que engadir, xa podedes comezar.

Lorena: Bicos.

So falta a última entrega do fodemillo e hoxe agradézolle a colaboración a zerovacas, a ictioscopio e a Sak. Moitas gracias.

Fodemillo(1): as minhas mulleres e laranxa

Se o blogomillo está imparable e medra cada día máis e máis, contribuíndo a unha normalización da linga e ao seu uso en tódolos ámbitos apareceu o que popularmente se coñece como fodemillo: unha serie de blogues en galego con temática erótica, sensual e sexual. Os blogue pioneiro nesta temática dentro do blogomillo foi vsqn, como ben di no seu último post:

na mañá daquel día de agosto de 2004 ía calor. lembro que me sentei diante do ordenador e escribín neste diario un "?" co que iniciei unha viaxe máis interior que exterior -pese ó que algúns de vós pensades- e comecei, sen sabelo, o primeiro blog erótico galego. ten gracia. erótico. dende entón lin mil comentarios sobre el, recibín correos de todo tipo -non podedes facervos unha idea- e seguín facendo na pantalla, que mancha, o que me pedía o corpo. agora, ese mesmo corpo pídeme que faga outras cousas. e que non as conte. así que, sen drama, deixo aquí un latexar silencioso, e xunto cos teus os meus beizos. amor.

E a partir de aí foron surxindo máis: usuaria, the real sex (agora parado), laranxa, madialeva, as minhas mulleres, o blogue colectivo As crónicas do palheiro, fodendo, gaudeatrix e quentidades industriais.
Un caso aparte, é as túas balas, onde Cesare, entre outras moitas cousas, nos relata as súas andanzas e novas conquistas, e din por aí que todo é verdade. Outros, como usuaria, xa respostan as posibles preguntas que se nos formulan sobre ela:

Por qué adicas o teu tempo a facer isto?
Son fetichista, e se hai algo que aos fetichistas nos gusta máis ca adorar o noso fetiche é compartir esa experiencia.

Por qué imaxes e non texto?
Eu non son autora, non teño intencion de crear, gústame máis a idea de compartir o que atopo, polo menos de momento. Pode que algún día escriba, pero se o fago non será tipo relato erótico. Eu non son unha pornoautora.

De onde sacas as fotos?
Das webs ás que apunta o link. Horas navegando. Só hai que seguir os links.

Fas estas cousas de verdade?
Se son practicante de BDSM?, si, son.

E outra non pornoautora é quen nos escribe en fodendo, que nos da o seu punto de vista con sentencias tan entrañables coma esta:
Comer pollas é unha expresión redonda, énchese a boca toda ao decilo. Mamar non me gusta, e carallo nunca me pareceu porca abondo; de membros, falos, palitroques, estacas e esas tonterías nin oir falar. E só aos médicos lles aturo pene.

Hoxe outros integrantes deste grupo tan suxerente respostan a unhas preguntas, comezamos o turno con as minhas mulleres e arrais de laranxa coas mesmas preguntas que se fai a si mesma usuaria:

Por que adicas o teu tempo a facer isto?

as minhas mulleres: O exhibicionista que levo dentro tomou o control, supoño.

arrais: Supoño que foi unha tentativa de encher un oco porque penso que no sexo xa está todo dito, so faltaba que se dixera en galego. Estaba o precedente de vsqn e ao meu ver facían falta máis blogues así.

Por qué imaxes e non texto?

amm: Está claro que hai imaxes e texto, ainda que pode que o mais provocador sexan as imaxes, mais explicitas do habitual na rede galega.

a: Texto si que hai, ás veces mesmo de máis e as imaxes está claro, sempre gusta máis ver as cousas que que chas conten.

De onde sacas as fotos?

amm: Mira que non hai páxinas con fotos porno...

a: Pois todo é poñerse a buscar e sempre se dan con fotos bonitas e máis ou menos explícitas. Hai sitios abondo.

Fas estas cousas de verdade?

amm: Non penso que fale de cousas moi raras, son mais ben normaliñas. Con mulleres distintas pero cousas normaliñas, si que fago esas cousas e si que reflexa moitas das miñas preferenzas sexuais.

a: Foder fodemos todos, non é?

e seguimos

A típica cuestión, como surxiu a idea e a temática do blogue e como foi a xestación?

amm: A idea apareceume despois dunha noite de moito foder e a xestación foi moito mais breve que nove meses.

a: Pois xa dixen, con idea de axudar a encher un oco e a xestación foi máis ben curta, so queda pensar un pouco no tema e xa se che ocorren ideas.

Lore di en madialeva "Igual eu tamén teño algo que decir". Sobre o sexo está todo dito ou aínda queda moito que contar?

amm: Aínda o estou descubrindo. Igual cando o descubra paro.

a: Está todo máis ca dito. Penso que cada un expresa o seu punto de vista de como lle vai o sexo, de como o vive etc e visto así quedan sempre moitas experiencias que contar, pero do sexo en si e do pracer penso que xa está case todo dito e redito.


Foto de Pascal Abadie

Outra frase, desta vez aparecida en laranxa, "O problema basco non é o terrorismo, se non o sexo" e a lei de Berto "A medida que unha discusión online en galego sobre calquera tema avanza, a probabilidade de que se mencione o reintegracionismo/isolacionismo achégase a 1", dame pé a preguntar se en Galiza temos o mesmo problema.

amm: Se o isolacionismo é onanismo e o reintegracionismo é orxía supoño que en Galiza temos bilingüismo harmónico. Que non quere dicir nada pero quedoume moi aparente. Nunca se me ocorrera esta cuestión, a verdade. Nunca fodín cunha basca e con galegas si.

a: Que complicado eh? Ao mellor todo remata nun problema endogámico onde isolinos follen con isolinos e reintegratas con reintegratas, ogallá que non cheguemos a eses extremos que sempre son malos.

A sociedade galega é pechada de mente en canto á sexualidade se refire ou todo o contrario?

amm: A xente vella igual fodía mais que os seus fillos, e os seus netos están a recuperar o ritmo, pero na miña experiencia persoal hai de todo, non sabería dicir.Mente aberta e pernas pechadas, ou ó revés, ¡eu que sei!

a: Pois eu penso que é bastante aberta, xa dende as noites no muíño, a picardía da xente maior e a mocidade promíscua creo que o veñen a demostrar. E a día de hoxe é un tema que se tende a tratar con normalidade, non creo que sexa pechada. Non debería ser pechada.

Cando se fala moito dunha cousa é porque se carece dela. En relación ao sexo, no voso caso é igual?

amm: Ha, ha, ha. Eu non falo de sexo, escribo.

a: Fíxome rir a pregunta. Máis ben non, ao contrario.

Teriades reparo en amosar a vosa identidade real ou é preferible ser unha incógnita como coyoacan de vsqn?

amm: Podería amosar a miña identidade se facemos unha xuntanza do fodemillo, se non ¿para que?

a: Pois non creo que ninguén se interese polas identidades, o blogue non deixa de ser iso, un blogue que relata experiencias coma as que pode ter calquera.

Unha personaxe galega que levariades a cama ou coa que fantaseedes?

amm: ¿só unha? En realidade non fantaseo con mulleres ás que non coñezo. Os corpos espidos das fotografías que poño terían outras caras na miña fantasía. Por respostar á pregunta: a poetisa María Lado. Ti que a coñeces, ¿en persoa é coma nas fotos?

a: Buff, pois puxéchelo complicado. Deixa que pense. Nada claro, porque a típica resposta que Jesús Vázquez ou Paula Vázquez non me vale, penso que habería que mirar xa nas novas xeracións e agora mesmo non se me ocurre ninguén, pero seguro que hai alguén interesante.

O fodemillo integrado no blogomillo. Hai algún blogueiro que vos encha o ollo ou polo cal tedes curiosidade sexualmente falando?

amm: Polo de agora só mulleres, nin sequera Cesare chega ó meu corazón ainda. E estou arrodeado de exemplos neste cuestionario, cando elas queiran, xa saben...

a: Pois coñecer non coñezo a ninguén, so polas voces ictioscopio ou Sak o rapaz de e-music e unha voz sempre deixa moito á imaxinación, despois que se corresponda coa realidade é outra cousa. No blogomillo seguro que hai moita xente interesante, mesmo Cesare ou Plattdorf, pero sería o mundo ao revés hahaha. Non sei, todo sería coñecer a alguén pero non é o caso.

Predominan as mulleres dentro desta temática, a que pensades que é debido?

amm: Non o sei, pero gústame. Os blogues sexuais de homes non me poñen, ainda que as túas balas foi inspiración directa do meu blogue. Algún día cambiará esta proporción, por desgracia. Tentarei estar preparado XD

a: Aínda vai ser porque lle damos máis importancia ao sexo da que nos parece ou será cuestión de inquietude, ou de exhibicionismo ou vai ti a saber. Non sei.


Foto escollida por as minhas mulleres

E falando de homes, as minhas mulleres ten imaxes case pornográficas en comparanza co resto dos blogues. Vense aí as diferencias entre o que poida excitar a un home e a unha muller?

amm: ¿A estas alturas hai que se excite só vendo as fotos do meu blogue? Igual vistas co texto tamén si que exciten. Non é a miña intención excitar ós homes, só ás mulleres. Aínda que provocar a ambolos dous sexos, eso si quero.

a: Home, está claro que os homes excítanse máis co visual, o que non quere dicir que ás mulleres non lle guste, pero si, igual se nota máis que é un home, que é máis explícito no tema das fotografías. Despois no fondo creo que lle gusta o mesmo aos dous sexos porque espidos acabamos sempre e non pechamos os ollos cando o outro esta desnudo, máis ben miramos con gusto.

E por último, todo o que contades no blogue é verdade ou hai moita fantasía posta nas vosas verbas?

amm: As minhas mulleres saben canto hai de certo, ¿e importa moito ós lectores?

a: Hai verdades fantaseadas, mentira ningunha.

Sen máis moitas gracias e se tedes algo máis que engadir, xa podedes comezar.

as minhas mulleres: 1.-Gracias á persoa que creou a verba fodemillo (xa sabe quen é) porque as verbas dan forma á realidade.
2.-Ogallá tiverá moitísimas mais historias que contar, supoño que ainda estamos a tempo.
3.-Agardo que unha foto pornográfica acompañe, como é costume, o que eu escribo.

e moitas gracias, besbellinha.

arrais: Pois creo que máis nada, un pracer e moitas gracias :)

Gracias a vos e mañá máis.

Malas Pécoras, fenotipicamente falando

A min é que me gusta conducir e Compostela queda a poucos minutos musicais e despois de pensalo outra vez, dixen, teñen razón, teño que poñerme as pilas e alá fomos a cargalas ben cargadas.

A primeira parada foi nese grande evento que é a Xuventude Galiza Net, onde estaban Sak, Iarrowarro (a quen non vin) e Andrés Milleiro, un encanto de rapaz (dáme una U, dáme una P, dáme una...), a quen lle encargamos unha complicada misión: atopar entre todos eses millóns de ficheiros a primeira película porno galega, que non sabemos se é lenda urbana ou non. Mentres tanto, Sak facía das súas con idea de podcastear algo.

Quedei atontanda ante tamaña concentración de xente no lugar e a imaxe de tantas pantallas xuntas impactoume tremendamente porque o meu nivel de frikismo é algo escaso, de tódolos xeitos é para pensarse ir un ano destes a estas festas. Supoño que algo contarán tamén Modesto máis ghanito que hoxe ían andar por alí como mafiosos fedelladores que son.



E despois de estar alí un anaco baixamos a deixar a nosa pegada polas pedras desa cidade que tanto nos gusta coincidindo no camiño a Oko, tan simpática coma sempre pero que se lle vía nos olliños o cansancio. E ao final chegamos ao noso destino onde nos atopamos cos responsables de mmmmmúsicas!, ese meme glorioso que está unindo ao blogomillo mediante notas musicais, co equipo de sono-tone case ao completo, con gañadores de premios de narrativa e gañadoras de premios de ensaio, con poetas que ao final da noite se convirten en cantantes, co capitán dun navío oceánico, co amigo do capitán ao cal non vin na Playa onde debiamos coincidir, con un que quere ser enterrado na discoteca, cunha ausencia de vacas por mor de tanta pécora reunida, co dono dunha mítica camisola e arremecaghona!...houbo serendipias de novo.

Creo que non se me esquece ninguén e se así é, que me perdoen que desmemoriada son abondo e non sei que conxunción de planetas nin que designio do destino fixo que se xuntase tanto persoeiro no lugar, pero dou gracias á decisión arroutada de poñer o coche camiño da aldea máis grande do mundo porque de novo foi outra grande noite, dende o comezo ata o final. Bos momentos e mellores cancións, ou ao revés.

Pixies-Here comes your man


Coma sempre un tremendo abrazo, porque non hai cousa que mellor sente que compartir uns risos con todos vos. Grandes, que sodes grandes!

(nota: esto xa parece a revista de cotilleos, eventos y ociosidades varias do blogomillo)

Eu tamén quero a Dylan

Bob Dylan-Blowin´In The Wind


Chiquito de la Highway 61 manda unha mensaxe nunha botella, que xa recolleu arume dos piñeiros. Fagamos que se expanda a mensaxe e a ver se logramos que traian a exposición Bob Dylan American´s Journey 1956-1966 ás nosas terras, ao MARCO de Vigo ou a calquera sitio da xeografía galega.

Vamos ho, que hai datas libres para poder traela (por non falar da proximidade das eleccións, que tamén interesa), a quen corresponda...que vaia tomando nota.

Avante blogomillor, a espallar esta boa iniciativa. Conseguirémolo? The answer my friend, is blowing in the wind...si es que Dylan, es mucho Dylan.

mmmmmmúsicas!

Pois de parte de Gustavo Harvey recibo unha proposta: videoclips para foder, idea xestada nas súas conversas con maria de mallou. Despois de ver as súas escollas, case as copiaría unha por unha pero imos facer un esforzo.

Antes de nada, dicir que estaba tentando lembrar algún momento deses de facer o amor asociado a algunha música en concreto e éme imposible, debe ser pola concentración que non me acordo de melodía ningunha. Procedemos pois a xuntar momentos de ocio e diversión:

1. Marvin Gaye-Let´s get it on



Máis ca nada porque é unha proposta en toda regla e moi sincera. Ademais que che digan que te queren, anque sexa mentira, con esa tremenda voz e eses ritmos tan pausados e sensuais, esperta unhas bonitas cóxegas no baixo ventre, paso previo a todo o que pode vir despois.

2. Millie Small-My boy lollipop

E claro, unha vez que tes cóxegas e ganas de xogar...you´re sweet as candy. O tema de facer o amor tamén o hai que tomar con esa inocencia picarona, con ganas de pasalo ben e cun sorriso na cara.

3. Benny Benassi-Who´s your Daddy?

Unha que é algo macarra. Lémbrame noites tolas de cando tiña menos anos, e a algunhas igual de tolas xa máis medrada. As discotecas déixanche a pel empapada de suor, tes unha aliada na escuridade, o ritmo da música guía os teus movementos, embébeste da xente e xa todo che da igual...

4. Nine Inch Nails-Closer

Ás veces sáelle a unha a parte rallante e escura, esa parte que te mira fixamente aos ollos e que parece que se vai arrastrando cara ti coma a melodía da canción ata posuírte por enteiro. Creo que é delirio apaixoante e sinceridade o que expresa a canción.

5. Janis Joplin-Piece of my heart

Non por ser especialmente sexy esta canción, se non porque me pon eufórica esta muller, gústanme os berridos e o come on vai e vai e vai e sube e sube e...


Pois ata aquí a miña lista, que non será moi ERDF, pero é o que hai. A ver que se lles ocorre a...aí van os nominados:

-SugarKane por Vidas Verticais
-Ghanito por Apocalipse do Porco
-Zerovacas por Zerovacas
-Elianinha por Elianinha
-Oko por Dor na retina

Pensamento e posterior edición: foder con música, desacompasa.