6/25/2007

Agapimú

Como sóis.

Dices que me quieres
con una fuerza que me hiere
agapimú.

Non facía falla chuzalo para preguntarmo.

Matarile-rile-ron.

4 comentários:

Anónimo disse...

Coido que fora Ghanito quen fixera un ensaio sobre o cálculo de probabilidades de que as chaves da casa caeran polo oco do ascensor. No caso das mulleres (non me mires así) é que tedes máis probabilidades de perdelas por deixalas nos petos das moitas chaquetas que tedes, nas portas mesmas esquecidas, aquí ou alí xa que nunca as deixades no mesmo lugar...O digo, non por ser expertísimo na materia, pero toda-las mulleres que coñecín tiñan o mesmo, mesmo, mesmiño problema...e sego a padecelo.
Saúdos solidarios.

besbe disse...

cof cof, mira anxo que te miro mal XD é a primeira vez que me pasa e todo porque decidín non levar o bolso e meter o moedeiro coas chaves no peto do pantalón. Como andiven facendo a croqueta na area, dame que me quedaron alí. Insisto, nunca, nunca, nunca perdera nin se me esqueceran as chaves antes.

Bicos e a ver se che escribo algo ho, que a min os correos dánseme ben mal :)

Anónimo disse...

Logo, a primeira vez, mais certa, perdéchelas. Por algunha parte hai que escomenza-la tradición-maldición. E, o de revolcar na area...soa moi ben, non?? Polo menos parece que o pasaches mellor que as chaves. Qué mágoa o de que "aquí non hai praia.
Bicos pois.

besbe disse...

Pois si, perdinas, agardo que nunca máis pase tal cousa. O da area estivo ben, non hai queixa ningunha da noite :) Vente de vacacións home!

Máis bicos :)