4/26/2007

Are you ready boots?

Nancy Sinatra-These boots are made for walking


You keep saying you've got something for me.
something you call love, but confess.
You've been messin' where you shouldn't have been a messin'
and now someone else is gettin' all your best.

These boots are made for walking, and that's just what they'll do
one of these days these boots are gonna walk all over you.

You keep lying, when you oughta be truthin'
and you keep losin' when you oughta not bet.
You keep samin' when you oughta be changin'.
Now what's right is right, but you ain't been right yet.

These boots are made for walking, and that's just what they'll do
one of these days these boots are gonna walk all over you.

You keep playin' where you shouldn't be playin
and you keep thinkin' that you´ll never get burnt.
Ha! I just found me a brand new box of matches yeah
and what he know you ain't HAD time to learn.

Are you ready boots? Start walkin'!


Non irei camiño de San Antón coma anda a facer a miña nosa Madriña, pero si farei o meu Milky way particular, pero toda maniobra orquestal será feita despois de ver a Camera Obscura, que neste vídeo van máis lixeiros do que eu hei ir andando.

Desexádeme moito ánimo e poucas bozas nos pés e que ninguén se ría de min por facer o Camiño que é por motivos solidarios e sacrificando días de vacacións.

Vaime vir moi ben isto que hai moito que non lle meto unha camiñata así ao corpo. O dito, o sábado start walkin!

15 comentários:

Anónimo disse...

Impresionante, hace unos años oi una version de un grupo de Vigo qu tocaba una guitarra eléctrica de metacrilato. Un temazo. Algun dia nos atreveremos con el ?

besbe disse...

siporfavor

Anónimo disse...

Almorzo forte..., pois... e boas botas, tamén.

Anónimo disse...

Ánimo, a causa é boa ;-)

X disse...

Moito ánimo e pés coma rosas.

Anónimo disse...

Ánimo, Besbe. E se nos cruzamos, non esquezas o saúdo.

Anónimo disse...

Ánimo. Documento gráfico, por favor, (con esa cámara dixital para Besbe que o blogomillo enteiro está a demandar) a carón da cruz da farrapeira, alí arriba, nos tellados da catedral.

Basho disse...

Há uma versão estupenda da canção de Hazlewood/Sinatra de Los Salvajes (o melhor grupo espanhol dos 60). Se não a conheces, recomendo-ta.

Anónimo disse...

Veño descubrir a existencia do “cuestionario Proust” e, aínda que é “prescrito” xeralmente a escritores, creo que tamén serve para blogueiros.
Propóñolle pois, un post respostando a dito cuestionario (se che peta, besbe, of course)


O cuestionario Proust:

O principal rasgo do meu carácter?

A calidade que prefiro nun home?

A calidade que desexo nunha muller?

O que máis aprecio nos meus amigos?

O meu principal defecto?

A miña ocupación preferida?

O meu soño de dicha?

Cal sería a miña maior desgraza?

Que quixera ser?

Onde desexaría vivir?

A cor que prefiro?

A flor que prefiro?

O paxaro que prefiro?

Os meus autores preferidos en prosa?

Os meus poetas preferidos?

Os meus heroes de ficción?

As miñas heroínas de ficción?

Os meus compositores preferidos?

Os meus pintores predilectos?

Os meus heroes da vida real?

As miñas heroínas históricas?

Os meus nomes favoritos?

Que detesto máis que nada?

Que caracteres históricos desprezo máis?

Que feito militar admiro máis?

Que reforma admiro máis?

Que dons naturais quixeras ter?

Como me gustaría morrer?

Estado presente do meu espírito?

Feitos que me inspiran máis indulxencia?

O meu lema?

moucho branco disse...

boa canción!, en serio, gustame... pero que´é ese fondo tecno!!??, :P

Anónimo disse...

caminha, caminha, sem olhar pa atrás...

Anónimo disse...

PARZIVAL sen dubida
peazo grupo e gran version, mais a de megadeth e brutal .
besbe animo malo e camiñar mais peor seria correr.

An disse...

Espero que a tua camiñata fose de proveito, un bico e unha aperta guapa. Boa cancion ;)

besbe disse...

Cheguei!
Doutora, os almorzos si que foron fortes que falta facía e parzival escoitarei a canción que non coñecía esa versión nin a que fala ak. Sobre o fondo tecno, moucho :D que nos coñecemos home!

ghanito, X, my dear de la highway, arume (o meu coa cámara é de pecado, xa direi), ak e an moitas gracias por eses ánimos que mal non viñan :)

paraxe, fíxenche caso a medias, polo demais cara onde máis mirei foi para as pedras do camiño.

Bicos a todos e gracias.

Asimè Triko disse...

Lloyd, I'm ready to be heartbroken é a miña favorita de Camera Obscura, e púxena como a mellor do ano 2006 na miña lista particular.

Xa contará como foi o concerto... se os pés che deixan claro. Xa saberás que andar é moi saudable.