Chinarradas e globos verdes

Fomos ao concerto do Sr Chinarro, que despois de beber un cubata de ron e confirmar as nosas sospeitas de que no Playa dan garrafón, recibiu un sonoro aplauso por parte do público alí congregado.



Houbo xente coñecida con logo vaqueiro incluído, como ben captaron as cámaras do noso paparazzi oficial: ghanito



e tamén houbo desmelene, non sei se cando sonaron os acordes da última canción ou non,



o caso foi que pasamos toda a noite así, baila que te baila, visitamos outra vez o Milk dos nosos amores, ata que non puidemos máis e decidimos ir ata esa hamburguesería mítica do Orzán, onde o noso Chinarro particular nos amosa o menú da noite.



E como non todo é festa nesta vida, ao día seguinte, e lamentando a ausencia do moucho, fomos a María Pita a inchar unha morea de globos seguindo a iniciativa da asociación de fibrose quística



unha morea ben grande, por certo.



Á unha da tarde saíron todos voando cara non se sabe onde



anque quedamos con un de recordo: o globo verde,



que nos acompañou na degustación dese xamón tan rico do que non quedou nin rastro, mentres dous dos comensais non sei de que demos falaban porque eu andaba máis ben noutro mundo.



Despois fomos tomar algo o sol e que saibades que me queimei.

Pola miña parte moi agradecida a Sak e a ghanito por ter vido o domingo despois de semellante noite, e eso, a seguinte festa...xa se está achegando!! Seremos máis, non?

(Por certo, boto de menos ter cámara e é unha pena que a acústica do Playa sexa tan mala)