Afinal é que coñecerse é o de menos. O caso é levarse ben, conxeniar, acoplarse, aturarse... nada que nin coa instropección nin co coñecemento do/a/os/as outro/a/os/as. Pura maxia.
Eu coñezo un feixe de xente que, cando describen a alguén que nos lles cae ben, o que describen é un verdadeiro clon de si mesmos. É curioso: os fantasmas, por exemplo, non aturan dar con outros fantasmas (é como se quixesen o monopolio do ego). Son un claro exemplo de xente que non estaría encantada de coñecerse (de recoñecerse, neste caso, no que din detestar).
6 comentários:
Sócrates dixo: "Coñécete a ti mesmo". Eu digo: "Quérete a ti mesmo"
Sinceramente, estoy encantada de conocerme, pero los que me rodean lo están más...
Niso botamos toda a vida. Pero imos cambiando co tempo.
Un saudo.
Afinal é que coñecerse é o de menos. O caso é levarse ben, conxeniar, acoplarse, aturarse... nada que nin coa instropección nin co coñecemento do/a/os/as outro/a/os/as. Pura maxia.
Eu coñezo un feixe de xente que, cando describen a alguén que nos lles cae ben, o que describen é un verdadeiro clon de si mesmos. É curioso: os fantasmas, por exemplo, non aturan dar con outros fantasmas (é como se quixesen o monopolio do ego).
Son un claro exemplo de xente que non estaría encantada de coñecerse (de recoñecerse, neste caso, no que din detestar).
Larvós, totalmente de acordo, deches no cravo.
E náufrago, xa van dúas veces que me apuntalas os pensamentos, gústanme os impactos que me deixas.
Enviar um comentário