5/22/2007

Momento introspección

Fomos ás troitas a Brandomil



Despois diso dixéronme algo que me lembrou a "coma os caranguejos vou para atrás..."



E sigo chantada no p... medio

8 comentários:

Anónimo disse...

Seica andas coa troita?

Pois já vai sendo hora de espabilar!

Nuca disse...

Brandomil, fermosa parroquia de Zas, o concello lóstegro (fonéticamente falando) de Galicia

franetico disse...

me gusta ese nombre: Brandomil, segura que sus viandas son os pexegos, as amoras e as cereixas... la belleza se contagia.

paideleo disse...

Vaia caranguexos gastades pola Galicia Norte.
O nome de Brandomil creo lembrar que sae nalgún poema de Pondal.

Zerovacas disse...

Chantada como unha troita e indo para atrás ;)

Anónimo disse...

Vexo cos ollos de fora que o mesmo que ides de festa rachada, facedes relax cun paseiño por calquera curruncho precioso da nosa terra. Vou trocando a idea dunha suposta afición frenética ós concertos, sexan de quen sexan, ás saídas noturnas, até a hora que sexa, e vou engadindo vida sán, boas viandas, paseos bucólicos, paisaxismo.
Pégaslle a todo besbellinha, pégaslle atodo.
Un saúdo con envexas varias.

Anónimo disse...

Despois de toda a actividade lúdica-cultural-festeira-etc coa que nos acomplexou aos demais que non podiamos, e á que se dedicou con desenfreno (como ten que ser), non se queixe se só esta no... medio. Recuperará, acougue.

besbe disse...

harvey para ir á troita si que hai que espabilar, que igual escapan.

ola occam :), pois do concello lóstrego teño bos recordos que o ano pasado pasando de casualidade por alí batemos coa neve.

franético, de Brandomil as viandas que probamos foron churrasco e troitas, que o día estivo algo malo. Haberá que voltar para buscar esas froitas ricas.

acedre, os caranguejos eses non sei se eran os americanos ou cales, o conto é que che furan a terra das beiras dos pantanos e van desfacendo o lugar. bichos malos. Pois non sei se sairá Brandomil nalgún poema de Pondal pero non me extrañaría nada.

zerovacas fixéchesme lembrar "polo río abaixo vai/unha troita de pé/ corre que te corre vai/ quen a puidera coller" creo que é así XD

ola anxo d :), algo de tranquilidade toca que a verdade ata o de agora foi un ano de non parar e a min o monte e estas escapadas gústanme, a ver se se poden facer unhas poucas máis que polo menos así aprovéitase o día e dúrmese a perna solta toda a noite. Un saúdo para ti tamén!

doutora seymour agora si que me ven moi ben vostede e os seus consellos. O de acougar vai ser boa idea e de feito o corpo é o que me pide, non fago máis que durmir e durmir e durmir. Un gran saúdo.